Άρθρα

Μήπως να αποφασίσουμε να “κατεβάσουμε ταχύτητες”; Το παράδειγμα της Ικαρίας

Να κάνουμε δηλαδή downshifting, για να μπορούμε να απολαμβάνουμε καλύτερη ποιότητα ζωής, λιγότερο ή καθόλου άγχος, και μακροζωϊα; 

Ικαριώτικος χορός

από άρθρο στα “νέα του Σ/Κ”, ανακοινώνονται τα ευρήματα της επιστημονικής μελέτης του καθ. Ιατρικής κου Στεφανάδη, για τους λόγους που η Ικαρία έχει τόσους υπερήλικες, σε πολύ καλή κατάσταση

Χαµένο στοίχηµα είναιη µακροζωία για τους Ελληνες που ζουν στα αστικά κέντρα. Το «θαύµα» της Ικαρίας – το ελληνικό νησί έχει αναγνωριστεί διεθνώς ως πηγή ζωής, δεδοµένου ότι οι κάτοικοί του ζουν ώς τα βαθιά γεράµατα – αποτελεί για τους επιστήµονες απόδειξη ότι η µακροβιότητα δεν κρύβεται µόνο στο DNA, αλλά και στο χαλαρό και υγιεινό lifestyle

∆ύο µελέτες που υπογράφονται από την Α’ Καρδιολογική Κλινική του Πανεπιστηµίου Αθηνών και δηµοσιεύθηκαν πρόσφατα στην επιστηµονική επιθεώρηση «Cardiology Research and Practice» φέρνουν στο φως τα µυστικά της µακροζωίας. 

Η οικογενειακή θαλπωρή, η συντροφικότητα, η φυσική δραστηριότητα, η µεσογειακή διατροφή και οι χαλαροί ρυθµοί είναι τα συστατικά της «συνταγής» που χαρίζει υγεία στους Ικαριώτες. Κάνοντας λοιπόν ένα βήµα παραπέρα, οι επιστήµονες υπογραµµίζουν πως η απουσία των παραγόντων αυτών στις µεγαλουπόλεις αποτελεί επιβαρυντικό παράγοντα για την υγεία των κατοίκων τους. Το 13% των κατοίκων της Ικαρίας που συµµετείχαν στη µελέτη είχε κλείσει 80 χρόνια ζωής. Από αυτούς το 1,6% των αντρών και το 1,1% των γυναικών είχαν πατήσει τα 90. Σηµειωτέον ότι το προσδόκιµο ζωής στη χώρα µας έχει πιάσει «ταβάνι» στα 79,87 έτη ζωής, ενώ το ποσοστό του πληθυσµού άνω των 80ετών δεν ξεπερνά το 5%. 

«Εάν οι Αθηναίοι ακολουθούσαν τον τρόπο ζωής των Ικαριωτών, είναι βέβαιο ότ ιθα κέρδιζαν χρόνια ζωής, δεν είµαστε ωστόσο σε θέση να απαντήσουµε πόσα», λέει στα «ΝΕΑ» ο επικεφαλής της έρευναςκαθηγητής Καρδιολογίας του Πανεπιστηµίου Αθηνών και διευθυντής της Α’ Πανεπιστηµιακής Καρδιολογικής Κλινικής στο Ιπποκράτειο Νοσοκοµείο Χριστόδουλος Στεφανάδης. 

Οι Ικαριώτες έχουν καταφέρει να µετατρέψουν ακόµη και την οικονοµική λιτότητα σε «µπόνους» για την υγεία τους. Το 50% των γηραιότερων κατοίκων δήλωσε ότι εισπράττει πολύ χαµηλό εισόδηµα, το οποίο δεν µπορεί να καλύψει τις ετήσιες βασικές ανάγκες τους. 

Το εύρηµα αυτό αποτελεί ερευνητικό παράδοξο, δεδοµένου ότι το προσδόκιµο ζωής είναι στενά συνδεδεµένο µε το βιοτικό επίπεδο, αλλά και τις δαπάνες υγείας. Και παρ’ όλο που οι κάτοικοι του νησιού δήλωσαν στους ερευνητές ότι αισθάνονται ξεχασµένοι από το κράτος,προσθέτοντας ότι «ζουν από τύχη», ο κ.Στεφανάδης εξηγεί ότι «το µοντέλο της Ικαρίας δείχνει ότι η ιατρική προσφέρει µεν παράταση ζωής, αλλά όχι και ποιότητα»

Με µια δεύτερη ανάγνωση φαίνεται ότι οι ισχυροί οικογενειακοί δεσµοί στο νησί καλύπτουν το οικονοµικό «κενό» – το σύνηθες στο νησί του Ανατολικού Αιγαίου είναι οι γιαγιάδες και οι παππούδες να µένουν µαζί µε τα εγγόνια τους, τα παιδιά και τους συγγενείς τους σε µικρά αλλά ιδιόκτητα σπίτια. 

Πάντως, αυτό που φαίνεταινα εξέπληξε τους επιστήµονες ήταν η απουσία στρες. Ο κ. Στεφανάδης, ο οποίος κατάγεται από την Ικαρία, παραδέχεται ότι οι δείκτες του ρολογιού δεν απασχολούν τους κατοίκους του νησιού. Φέρνει ως παράδειγµα µια ιστορία που εκτυλίχτηκ επριν από µερικά χρόνια – όταν φαρµακοποιός από µεγάλη πόλη της Ελλάδας µετακόµισε στην Ικαρία, ανοίγοντας φαρµακείο. Για αρκετές εβδοµάδες έµεινε πιστός στα ωράρια των καταστηµάτων, όµως κανένας πελάτης δεν πάτησε. «∆εν είναι οκνηροί. Εχουν µάθει να ακολουθούν το βιολογικό τους ρολόι και οι πελάτες, όπως και οι τουρίστες, προσαρµόζονται στους ρυθµούς τους»λέει ο κ. Στεφανάδης. Στην υπόλοιπη Ελλάδα ωστόσο, η εικόνα είναι εντελώς διαφορετική. Οπως προκύπτει από πρόσφατη έρευνα του Οικονοµικού Πανεπιστηµίου Αθηνών, επτά στους δέκα Ελληνες δηλώνουν ότι η οικονοµική κρίση έχει αυξήσει την εργασιακή ανασφάλεια που νιώθουν. 

Επιπλέον, παρά το γεγονός ότι η ιδιοκτησία ακινήτου είναι ο κανόνας στη χώρα µας (το 73,2% του πληθυσµού έχει δικό του σπίτι), περισσότεροι απότους µισούς παραδέχονται ότι βιώνουν έντονο άγχος εξαιτίαςτης δόσης του δανείου και των ανεξόφλητων λογαριασµών (όπως είναι οι πιστωτικές κάρτες). Ενδειξη απουσίας άγχους στο «νησί της ζωής» είναι και το γεγονός ότι οι Ικαριώτες δεν χάνουν τον ύπνο τους: το 84% των ανδρών άνω των 80 ετών καιτο 67% των συνοµήλικων τους γυναικών ξαπλώνουν κάθε µεσηµέρι, αναζωογονώντας έτσι τον οργανισµό τους. 

Tο προσδόκιµο ζωής είναι 79,87 έτη, ενώ το 5% του πληθυσµού είναι άνω των 80

Ο µεσηµεριανός ύπνος
Παλαιότερη έρευνα που υπογράφει ο καθηγητής Επιδηµιολογίας στο Πανεπιστήµιο του Χάρβαρντ ∆ηµήτριος Τριχόπουλος έδειξε ότι όσοι επιτρέπουν στον εαυτό τους το δώρο του µεσηµεριανού ύπνου έχουν 37% λιγότερες πιθανότητες να προδοθούν από την καρδιά τους, πιθανόν γιατί µε τον τρόπο αυτό µειώνουν τα επίπεδα του στρες. 

Αυτά όµως συµβαίνουν µόνο στην Ικαρία, καθώς επιδηµιολογικές µελέτες δείχνουν ότι το 14% των Ελλήνων υποφέρει από τον εφιάλτη της αϋπνίας 
Το ψάρι είναι το αντίδοτο στην κατάθλιψη

Το 55% των Ελλήνων δηλώνει πως δεν ασκείται καθόλου ή γυµνάζεται ελάχιστα

ΣΕΙΡΑ ΕΡΕΥΝΩΝ δείχνειότι η συχνότητα της κατάθλιψης αυξάνεται µε τα χρόνια. Γιαπαράδειγµα, στην Κύπρο και κυρίως στον πληθυσµό τηςτρίτης ηλικίας το 25% των αντρών και το 35% των γυναικών εµφανίζουν έντονα συµπτώµατα κατάθλιψης (έρευνα Medis). Στην Ικαρία όµως το χαµόγελο δεν φαίνεται να σβήνει από τα πρόσωπα των κατοίκων, αφούστην κλίµακα της κατάθλιψης µε ανώτατο όριο το 15 οι άνδρες είχαν σκορ 3,1 και οι γυναίκες 4,9. 

Αντίδοτο στην κατάθλιψη,όπως προκύπτει από τα ίδια στοιχεία, φαίνεται ότι είναι η κοινωνικότητα και η συντροφικότητα ανάµεσα στους κατοίκους – τρόπος ζωής που περιγράφει εµπειρικά ο κ.Στεφανάδης αλλά αποτυπώνεται και ως ερευνητικό συµπέρασµα στη σχετική µελέτη. 

Οι επιστήµονες έκανανένα βήµα παραπέρα εστιάζοντας στα πιάτα των Ικαριωτών. Εκεί, εκτός από το κοινό πλέον µυστικό υγείας, που δεν είναι άλλο από τη µεσογειακή διατροφή, εντόπισαν ότι οι µακροβιότεροι της χώρας καταναλώνουν σηµαντικές ποσότητες ψαριού. Πιο συγκεκριµένα, το 32% των κατοίκων της Ικαρίας άνω των 65 ετών καταναλώνει ψάρι έως και πέντε φορές τηνεβδοµάδα, ενώ το 50% µία µεδύο φορές. Οιερευνητές ύστερα από σχετικές αναλύσεις διαπίστωσαν ότι οι λάτρεις της σαρδέλας, του γαλέου και της τσιπούρας έχουν 66% λιγότερες πιθανότητες να εµφανίσουν συµπτώµατα κατάθλιψης σε σχέση µε εκείνους που αποφεύγουν τοψάρι. 

«Εχει παρατηρηθεί ότι η κατανάλωση ψαριού δρα έµµεσα και σε κάποιο βαθµό στην πρόληψη της κατάθλιψης. Το πρώτο θύµα του στρες είναι το καρδιαγγειακό σύστηµα, το οποίο ωφελείται σηµαντικά απότα θρεπτικά συστατικά των ψαριών, ενώ παράλληλα φαίνεται ότι µειώνονται τα επίπεδα φλεγµονωδών παραγόντων. Γενικότερα φαίνεται ότι η κατανάλωση ψαριού έχει επίδραση σε εκείνους τους µηχανισµούς καταστολής της κατάθλιψης», εξηγεί στα«ΝΕΑ» η δρ. Χριστίνα Χρυσοχόου, καρδιολόγος στην Α’ Καρδιολογική Κλινική τουΠανεπιστηµίου Αθηνών στο Ιπποκράτειο. 

Αντίδοτο στην θλίψηκαι την παραίτηση φαίνεται να είναι για την τρίτη ηλικία και η σωµατική δραστηριότητα. Τι κι αν οι Ικαριώτες έχουν κλείσει ακόµη και τα 90, καθηµερινά βρίσκουν τη δύναµη να σκαλίσουν τον κήποτους και να αφιερώσουν χρόνο στην καθαριότητα του σπιτιού τους. 

Μάλιστα, το 3,3% των ανδρών και το 4,1% των γυναικών έχουν απαρνηθεί τη σύνταξη και συνεχίζουν να εργάζονται σε οικογενειακές επιχειρήσεις. 

Αντίθετα, οι περισσότεροι εργαζόµενοι και κυρίως τα στελέχη επιχειρήσεων µένουν καθηλωµένοι στις καρέκλες τους. Σύµφωνα µε έρευνα, το 55% των πολιτών δηλώνει πως δεν ασκείται καθόλου ή γυµνάζεται ελάχιστα, ενώ επτά στους δέκα παραδέχονται ότι µετακινούνται µε το αυτοκίνητο ή τη µηχανή ακόµη και για να πάνε ώς το περίπτερο. 

Στο κλαµπ των µπλε ζωνών η Ικαρία

Η ΙΚΑΡΙΑ ανήκει επισήµωςστο κλαµπ των µπλε ζωνών µακροβιότητας και (δυστυχώς για τους υπόλοιπους) τα µέλη του είναι µόλις πέντε: η Σαρδηνία, η Οκινάουα της Ιαπωνίας, η Λόµα Λίντα της Καλιφόρνιας, η Χερσόνησος Νικόγια της Κόστα Ρίκα µαζί µε την Ικαρία απαρτίζουν τη λίστα των ευλογηµένων περιοχών στον παγκόσµιο χάρτη. 

Σε αυτές τις γωνιές του κόσµου το ποσοστό των κατοίκων άνω των 90 ετών είναι πολύ υψηλότερο σε σχέση µε τον µέσο όρο του δυτικού κόσµου. Αυτός είναι και ο λόγος που το ερευνητικό ενδιαφέρον παραµένει αµείωτο, αφού, όπως υπογραµµίζει ο κ. Στεφανάδης, η µακροζωία είναι απώτερος στόχος της ιατρικής. Προσθέτει ακόµη πως το επόµενο ερευνητικό βήµα είναι να µπει στο µικροσκόπιο τοDNA των κατοίκων της Ικαρίας, καθώς ισχυρίζεται ότι πιθανότατα η µακροζωία έχει και γενετική βάση, ενώ το ενδιαφέρον των επιδηµιολόγων ενισχύεται και από το γεγονός ότι τους δίνεται η δυνατότητα να µελετήσουν ένα «κλειστό περιβάλλον». 

Σε κάθε περίπτωση, οι επιστήµονες έχουν συµφωνήσει ότι παράγοντες όπως η οικογενειακή και η κοινωνική συνοχή, η απουσία του καπνίσµατος, η πλούσια σε φυτικές ίνες διατροφή, η µέτρια κατανάλωση αλκοόλ (κυρίως κρασί) και η σωµατική δραστηριότητα ενώνουν τους µακροβιότερους του πλανήτη. 

 

Προσέγγιση & Βασικές Αρχές της Θεραπευτικής Πρακτικής:

Μετά από πολύ καιρό, γράφω και αυτό το κειμενάκι που παρουσιάζει συνοπτικά την οπτική που υιοθετώ για την ψυχοθεραπεία/συμβουλευτική…

Η ιστοσελίδα μου, όπως είδατε, ονομάζεται “Δια/των/Λόγων”. Την ονόμασα έτσι, γιατί ο Λόγος – με την έννοια του Discourse, του κοινωνικοπολιτιστικού αποθέματος (και συστήματος) γλωσσικών νοημάτων, εκφορών και σημείων – είναι βασικό χαρακτηριστικό της προοπτικής μου στην ψυχοθεραπευτική πρακτική.

άλλες βασικές αρχές είναι:

  • Θεραπευτική Σχέση: Μέσα στη σχέση της θεραπείας υπάρχει αυθεντικότητα, προσοχή στο “εδώ και τώρα”, δημιουργία από κοινού ενός χώρου, συναισθηματικού και χρονικού, αναστοχασμού και επικοινωνίας, όπου η φωνή του πελάτη είναι ισότιμη, μέσα σε συνθήκες ανθρώπινης / φιλικής συν-ομιλίας, με ενσυναίσθηση & γέλιο, με στόχο τη συναισθηματική και ψυχολογική ανάπτυξη.
  • Χορός: Η θεραπευτική επικοινωνία είναι σαν χορός, όπου υπάρχει σεβασμός στα όρια – επαγγελματικά – διαπροσωπικά, αλλά κυρίως στο ρυθμό του πελάτη και στο “χώρο” που κινείται.
  • Σχέσεις: Στη θεραπεία δίνω σημασία στις σχέσεις μέσα στις οποίες εντάσσεται ο άνθρωπος, τα συστήματα (οικογένεια, φίλοι, εργασία, εκπαίδευση, γειτονιά, κοινότητα), το κοινωνικοπολιτισμικό πλαίσιο προέλευσης του πελάτη, την κουλτούρα και τους οικογενειακούς μύθους μέσα στους οποίους ζει.
  • Δια-Λογος: Αναλυτική εστίαση  στα συστήματα λόγου, τις αφηγήσεις, τη γλώσσα που χρησιμοποιείται μέσα στη ψυχοθεραπευτική συζήτηση. Δια/του/Λόγου (discursively) γίνεται ουσιαστικά η ανθρώπινη επικοινωνία, η συμβουλευτική, η ενδυνάμωση, η θεραπεία. Όμως ο Λόγος δεν είναι ένας – ούτε με την φιλοσοφική έννοια της ανθρώπινης Ratio (λογικής), ούτε με την επικοινωνιακή έννοια – αλλά πολλοί μέσα στην κοινωνία, Λόγοι που αντιπαρατίθενται, διαλέγονται, αλληλοσυμπληρώνονται και συντίθενται μέσα και στο μυαλό των ανθρώπων, επηρεάζουν τις σκέψεις, τις πράξεις τους και τις ψυχολογικές καταστάσεις που βιώνουν. Οι Λόγοι, οι διάλογοι, οι αφηγήσεις (narratives) και οι ανθρώπινες φωνές δομούνται – κατασκευάζονται – μέσα στην κοινωνία, αλλά κυρίως μέσα στα συστήματα επικοινωνίας και αλληλεπίδρασης, εντός των οποίων έχουν θέσεις υποκειμένου οι άνθρωποι.
  • Κριτική: “αποδόμηση” μέσα στη συζήτηση των συμπτωμάτων και των προηγούμενων διαγνώσεων και θεραπευτική επικέντρωση στις εμπειρίες και στον ψυχικό πόνο του κάθε πελάτη χωριστά, στο τι σημαίνει για τον κάθε άνθρωπο/οικογένεια που επιλέγει να απευθυνθεί σε μένα.
  • Εσωτερική Δύναμη (potentia): Σύμφωνα και με τα διδάγματα της συστημικής θεωρίας, “ο πελάτης είναι ο ειδικός” για το πρόβλημα που αντιμετωπίζει. Γι’ αυτό και αντιμετωπίζεται ως πρόσωπο, ονομάζεται “πελάτης” (που έχει την επιλογή που θα απευθυνθεί και τη δυνατότητα απόφασης αν του ταιριάζει η θεραπεία), όχι “περιστατικό” ή “ασθενής”. Προσπαθούμε στη θεραπευτική αλληλεπίδραση να φωτίσουμε τις  εναλλακτικές προοπτικές – ιστορίες & επιλογες που έχει, τις λύσεις που έχει ήδη βρει ή γνωρίζει και έχει δοκιμάσει επιτυχώς στη ζωή του.
  • Συνργασία: Από κοινού δημιουργούμε νέες προτάσεις, λύσεις, προοπτικές θέασης του κόσμου, ερμηνείες, απορρίπτοντας το ρόλο του ειδικού/ψυχολόγου που υπαγορεύει τρόπους ζωής.
  • Κοινωνική Δικαιοσύνη: ο κάθε άνθρωπος θεωρείται κύτταρο του οικολογικού περιβάλλοντος & της κοινωνίας. Γίνεται προσπάθεια η θεραπευτική πρακτική να είναι ευαίσθητη απέναντι στη σεξουαλική, την πολιτισμική και κοινωνική διαφορετικότητα, δίνοντας έμφαση στη συνειδητοποίηση της άνισης κατανομής  της εξουσίας στην κοινωνία και πως αυτή επηρεάζει τη ζωή των πελατών.

ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΕΕΣΚΕΨΟ: «ΥΙΟΘΕΣΙΑ: ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ»

 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, 17 ΙΟΥΝΙΟΥ 2011
9.00 – 17.30

ΜΕ ΤΟΥΣ
FRANCESCO VADILONGA
 Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπευτής, Διευθυντής Scuola di Specializzazione in Psicoterapia IRIS, Milano, Επιστημονικά Υπεύθυνος Servizio Specialistico di Sostegno alle Adozioni e Presa in Carico delle Crisi Adottive presso ilCentrodiTerapiadell’Adolescenza  –  MILANO

και
GLORIANA RANGONE
Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια, Διευθύντρια Scuola di Specializzazione in Psicoterapia IRIS, Milano,  Επιστημονικά Υπεύθυνη CentrodiTerapiadell’Adolescenza  –  MILANO

TΟ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΣΤΟ ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ Ε.Π.Ι.Ψ.Υ.
Σωρανού του Εφεσίου 2 – 11527 Αθήνα
(πίσω από το Νοσοκομείο «ΣΩΤΗΡΙΑ») 

ΚΟΣΤΟΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ:                               50 ΕΥΡΩ*
ΜΕΛΗ ΕΕΣΣΚΕΨΟ / ΕΚΠΑΙΔΕΥΟΜΕΝΟΙ:   40 ΕΥΡΩ*
ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
ΘΑ ΧΟΡΗΓΗΘΕΙ ΒΕΒΑΙΩΣΗ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗΣ

*Το κόστος συμμετοχής συμπεριλαμβάνει καφέ και ελαφρύ γεύμα

Δήλωση συμμετοχής:   hestafta@otenet.gr  ή   τηλ. 6970108087
Πληροφορίες: www.hestafta.org

Επιστημονική/οργανωτική επιτροπή: Δ. Γεωργιάδης, Κ. Θεοδωράκη, Δ. Μαγριπλής, Ν. Μαρκέτος, Β. Πομίνι, Β. Τομαράς, Κ. Χαραλαμπάκη

 

Πρόγραμμα Σεμιναρίου:

8.45 – 9.15 Εγγραφές

9.15 – 9.30 Άνοιγμα: Κ. Χαραλαμπάκη, Πρόεδρος ΔΣ ΕΕΣΣΚΕΨΟ Iva Ursini, Προεδρος SIRTS
Παρουσίαση ομιλητών: Β. Πομίνι

9.30 – 13.30 Η κατασκευή του συναισθηματικού δεσμού: Μοντέλα συναισθηματικής πρόσδεσης και στρατηγικές προσαρμογής των υιοθετημένων παιδιών.

1η ενότητα: Υιοθεσία και συναισθηματική πρόσδεση. Η κατασκευή του δεσμού

• Νέα σενάρια υιοθεσίας.

• Θεωρία συναισθηματικής πρόσδεσης και υιοθεσία.
• Η έρευνα για τη συναισθηματική πρόσδεση σε θετές οικογένειες.
• Υιοθετημένα παιδιά με αποδιοργανωμένη πρόσδεση.
• Οι αναπαραστάσεις των παιδιών.

2η ενότητα: Παρουσίαση περίπτωσης. • Τι κάνει την υιοθεσία δυσκολότερη: βίντεο με τη θετή μητέρα ενός τετράχρονου παιδιού και συζήτηση.

Συντονιστής: Δ. Γεωργιάδης

3η ενότητα:
• Ένα σχεσιακό μοντέλο.

• Η επανάληψη της εμπειρίας.
• Οι στρατηγικές των παιδιών.
• Οι απαντήσεις των γονιών.
• Η θεραπευτική αξία της υιοθεσίας.
Συντονιστής: Δ. Μαγριπλής

4η ενότητα: Η εμπλοκή των νοητικών μοντέλων στην υιοθεσία

. Συντονίστρια: Κ. Θεοδωράκη

14.30 – 17.30 Η αφηγηματική κατασκευή της ιστορίας: Η συναισθηματική αφήγηση.

1η ενότητα: Η αντανακλαστική λειτουργία στη θετή οικογένεια: Αποδοχή, κατανόηση και επεξεργασία του παρελθόντος.

• Η διερεύνηση του παρελθόντος.

• Η διάσταση της επεξεργασίας στην υιοθεσία.

• Η απόδοση νοημάτων.

• Η σημασία των πληροφοριών.

• Η αναστοχαστική λειτουργία.

• Η επαναδιαπραγμάτευση της υιοθεσίας στην κρίση της εφηβείας

2η ενότητα: Παρουσίαση περίπτωσης. • Βίντεο με έφηβη σε κρίση σχετικά με την καταγωγή της. Αξιολόγηση της διαδρομής της υιοθεσίας και των παραγόντων κινδύνου.

3η ενότητα: Παρουσίαση περίπτωσης. • Η ελλιπής επεξεργασία της εγκατάλειψης στην υιοθεσία. Βίντεο με έφηβο με διαταραχή προσωπικότητας. Αξιολόγηση της διαδρομής της υιοθεσίας και των παραγόντων κινδύνου.

Συντονίστρια: Β. Πομίνι

4η ενότητα: Η συναισθηματική αφήγηση

. • Τα στοιχεία της αφήγησης: Οι πληροφορίες, οι αναμνήσεις, οι αναπαραστάσεις του εαυτού και των άλλων (προσώπων φροντίδας).

• Οι θετοί γονείς απέναντι στην ιστορία και την καταγωγή του υιοθετημένου παιδιού. Συντονιστής: Ν. Μαρκέτος

Συμπεράσματα: Η οικολογία της υιοθεσίας. Συζητητές: Β. Πομίνι, Β. Τομαράς

 

Δήλωση συμμετοχής

 

«Εναλλακτικές πέρα από την ψυχιατρική στην πράξη»


Ομιλία του Dr. Peter Lehmann
(“Alternatives beyond psychiatry in practice”)
Διοργάνωση: “ΑΝΙΜΑ  αμκε – μκο”
Το τμήμα εκπαίδευσης της ΑΝΙΜΑ αμκε – μκο διοργανώνει την Πέμπτη 12 Μαΐου 2011 και ώρα 18:00 ομιλία του Dr. Peter Lehmann, με τίτλο «Εναλλακτικές πρακτικές πέρα από την ψυχιατρική» (μετάφραση στα αγγλικά: “Alternatives beyond psychiatry in practice”)
στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων «Μελίνα Μερκούρη»,Αίθουσα «Οδοιπορικό», στην οδό Ηρακλειδών 66, Θησείο.
Η ομιλία πραγματοποιείται στη λήξη του 1ου εκπαιδευτικού σεμιναρίου που διοργανώνει ο φορέας με θέμα «Coming Off Psychiatric Drugs» («Βγαίνοντας από τα ψυχοφάρμακα»).
Λίγα λόγια για τον εισηγητή: Ο Dr Peter Lehmann γεννήθηκε το 1950, στο Calw της Γερμανίας. Σπούδασε στο Παιδαγωγικό Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, στο Τμήμα Επιστημών Αγωγής, Κοινωνικής Εργασίας & Κοινωνικής Παιδαγωγικής από όπου αποφοίτησε το 1977. Τον ίδιο χρόνο βιώνει μια σημαντική διακοπή της βιογραφικής του πορείας που οδηγεί στην ακούσια, χωρίς δικαστική απόφαση, εισαγωγή του σε  δημόσιο Ψυχιατρείο στη Γερμανία.
Κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού του βίωσε μια σειρά από παραβιάσεις της σωματικής του ακεραιότητας, της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του αλλά και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του. Οι προσωπικές αυτές εμπειρίες τον οδήγησαν από το 1979 σε επιστημονικές και ανθρωπιστικές δράσεις κατά της ψυχιατρικής αυθαιρεσίας και στην υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ατόμων με ψυχιατρική εμπειρία τόσο στη Γερμανία όσο και διεθνώς.
Από το 1980 ανέλαβε πρωτοβουλίες σε διάφορα επίπεδα για το «στήσιμο» των πρώτων ομάδων αυτοβοήθειας στο Βερολίνο, οι οποίες ανέπτυξαν γρήγορα έντονα πολιτικό αντιψυχιατρικό λόγο. Είναι ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου για προστασία από την ψυχιατρική βία και τουΕυρωπαϊκού Δικτύου (πρώην) χρηστών και επιζώντων Ψυχιατρικής– ENUSP. Από το 1990 μέλος της συντακτικής επιτροπής του βρετανικού επιστημονικού περιοδικού Journal of Critical Psychology, Counselling and Psychotherapy. Από το 1994 μέχρι το 2000 μέλος του Δ.Σ. της γερμανικήςΣυνομοσπονδίας Ανθρώπων με ψυχιατρική εμπειρία. Από το 1997 μέχρι το 1999 μέλος της ειδικής επιτροπής Mental Health Europe, ευρωπαϊκό παρακλάδι της Παγκόσμιας Συνομοσπονδίας για την Ψυχική Υγεία. Ιδρυτικό μέλος και συμμετοχή σε πολυάριθμες ακόμα πρωτοβουλίες. Σήμερα συγγραφέας βιβλίων, εκδότης και έμπορος βιβλίων ψυχοκοινωνικού περιεχομένου στο Βερολίνο.
Από τον Σεπτέμβριο του 2010 επίτιμος διδάκτωρ Ψυχολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης.

 

Ομάδες Γονέων: Μάης – Ιούνης

Συναντήσεις – συζητήσεις ομάδων γονέων παιδιών όλων των ηλικιών πάνω σε θέματα που μας απασχολούν: μια ευκαιρία μοιράσματος βιωμάτων για τους γονείς….

 

 

Κέντρο Αντιμετώπισης Δυσλεξίας Μ. Σκόκου

Αργυρουπόλεως 14, Λυκαβηττός

Σειρά Εκδηλώσεων & Σεμιναρίων από το Κίνημα “Hearing Voices”

Το πρόγραμμα σε μορφή pdf  εδώ

 

Εκδήλωση με ομιλητές τους ιδρυτές του κινήματος ‘hearing voices

Marius Romme και Sandra Escher  

14,15,16 Απριλίου 2011

 

Το Hearing Voices Network είναι ένα παγκόσμιο κίνημα που δημιουργήθηκε από και για ανθρώπους που ακούνε φωνές ή έχουν παρόμοιες ασυνήθιστες εμπειρίες, καθώς και φίλους, συγγενείς και εργαζόμενους που θέλουν να εκφράζουν έμπρακτα τις έντονες ενστάσεις τους για τον τρόπο που λειτουργεί το σύστημα ψυχικής υγείας. Η προσέγγιση του Δικτύου είναι διαφορετική από την παραδοσιακή ψυχιατρική, καθώς δεν αντιμετωπίζει αυτές τις εμπειρίες ως «ψευδαισθήσεις» και συμπτώματα ενός «ελαττωματικού εγκεφάλου», αλλά ως βιώματα με νοήματα που συνδέονται στενά με την προσωπική ιστορία κάθε ατόμου. Ενώ η «λύση» που συχνότερα προτείνει η ψυχιατρική είναι η καταστολή, με πολλές καταστροφικές προεκτάσεις όπως ο στιγματισμός, η κοινωνική απομόνωση και η αποδυνάμωση, τοHearing Voices Network τίθεται ενάντια σε μοντέλα χειραγώγησης και προσπαθεί να προσφέρει επιλογές χειραφέτησης που επικεντρώνουν στην αυτοβοήθεια και αξιοποιούν την πολύτιμη γνώση των ανθρώπων που έχουν γίνει ειδικοί βάσει των εμπειριών τους και θέλουν να μοιραστούν ιδέες με άλλους.

Το δίκτυο ξεκίνησε το 1988 από την Ολλανδία όταν ο ψυχίατρος Marius Romme έλαβε σοβαρά υπόψη του τις κριτικές απόψεις μιας γυναίκας που τον επισκεπτόταν επειδή άκουγε φωνές και αμφισβητούσε την αντιμετώπιση που προτείνει το ορθόδοξο ψυχιατρικό μοντέλο. Αντί της αντιμετώπισης τέτοιων και ανάλογων εμπειριών ως «κούφια» συμπτώματα που στοιχειοθετούν ένα ψυχιατρικό σύνδρομο (π.χ. σχιζοφρένεια), το κίνημα Hearing Voices προτείνει σεβασμό για το νόημα κάθε βιώματος, μια ολιστική προσέγγιση και αποδοχή.

 

Ο Marius Anton Joannes Romme είναι ολλανδός, κοινωνικός ψυχίατρος και καθηγητής πανεπιστημίου του Maastricht. Μαζί με τη Sandra Escher και άλλους ιδρύσαν το κίνημα των hearing voices που πλέον αριθμεί εκατοντάδες ομάδες από πάνω από είκοσι κράτη σε όλο των κόσμο. Σύμφωνα με τον MRomme η «σχιζοφρένεια» είναι ένας επικίνδυνος όρος και πως παραισθήσεις, φωνές και άλλες ψευδαισθήσεις, τα ονομαζόμενα συμπτώματα της σχιζοφρένειας, συνδέονται με ασθένεια αλλά μπορεί να αποτελούν αντιδράσεις σε τραυματικά γεγονότα της ζωής. Μαζί με τη SEscher έχουν αναπτύξει την επικεντρωμένη στην εμπειρία συμβουλευτική (Experience Focussed Counselling). Έχει δημοσιεύσει πάνω από 250 άρθρα σε διεθνή περιοδικά. Η Sandra Escher έχει, τέλος, ασχοληθεί με την εμπειρία των φωνών στην παιδική ηλικία.

Οργάνωση: ΚΨΥ Αγίων Αναργύρων-9ο ΨΤ ΨΝΑ

 

 

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Πέμπτη, 14 Απριλίου, 16.30-21.00

Πανεπιστήμιο Αθηνών, Πανεπιστημίου 30

Prof DrMarius A.JRomme – «Ακούγοντας φωνές: Γιατί να τις αποδεχτούμε και πώς να βγάλουμε νόημα από αυτές»

Πρoβολή video

DrAEscher – «Ακούγοντας φωνές και παιδιά»

 

 

Παρασκευή 15 Απριλίου, 10.00-13.00 και 16.00-19.00

και

Σάββατο 16 Απριλίου, 10.00-13.00

ΠΠΙΕΔ, Δεκελείας 152 και Ατταλείας, Νέα Φιλαδέλφεια

Εργαστήριο με συμμετοχή έως 25 άτομα (σε τρία μέρη)

Θα  γίνει παρουσίαση περιστατικού και επεξεργασία συνέντευξης ατόμου που ακούει φωνές.

 

Ο MRomme θα πάρει συνέντευξη από άτομο που ακούει φωνές και στη συνέχεια θα γίνει επεξεργασία αυτής και συζήτηση. Απαραίτητη προϋπόθεση οι συμμετέχοντες να έχουν από πριν επεξεργαστεί το ερωτηματολόγιο του Maastricht για τις φωνές. Λόγω του περιορισμένου αριθμού των συμμετεχόντων θα προτιμηθούν όσοι ανεξάρτητα από το αν ακούνε φωνές ή όχι, έχουν κάποια σχετική  εμπειρία ή φιλοδοξούν να το εντάξουν σε κάποια δραστηριότητα (μέλη ομάδων αυτοβοήθειας, επαγγελματίες κ.τ.λ.)

Πληροφορίες 6944302577
 


Οι γονείς και οι ειδικές μαθησιακές δυσκολίες…

Μερικές χρήσιμες κατευθύνσεις και πρακτικές παρεμβάσεις, επικοινωνίας και διαπαιδαγώγησης.

Λίγο πιο αναπτυγμένο κείμενο, της εισήγησής μου στην ομιλία που κάναμε προσκεκλημένοι, με τη Μ. Σκόκου, από την ΕΣΣΝΑ, στα περιφερειακά σχολικά πρωταθλήματα σκακιού. Το κείμενο των κατευθύνσεων είναι συρραφή δική μου από διάφορα κομμάτια που άντλησα από μια βιβλιογραφική έρευνα για το θέμα στο διαδίκτυο και σε άλλες πηγές, οι περισσοτερες δωρεάν προσβάσιμες. Ευχαριστώ τους συγγραφείς για την ελεύθερη δημοσίευση των κειμένων τους.

Να γνωρίζετε ότι:

  1. Δεν χρειάζεται καθόλου πανικός. Με αυτό το τρόπο, αγχώνετε περισσότερο το παιδί σας και το κάνετε να αισθάνεται περισσότερο άσχημα, νομίζοντας πως αυτό είναι υπεύθυνο για αυτό που του συμβαίνει, ή για το ότι εσείς είσαστε αγχωμένοι.

  2. Πρέπει ήρεμα και με προσχεδιασμένες κινήσεις να μαζέψετε όσο δυνατόν περισσότερη πληροφόρηση μπορείτε για τις μαθησιακές δυσκολίες. Οι γονείς πρέπει να γνωρίζουν για όλα τα ζητήματα που σχετίζονται και οριοθετούν τη διαταραχή: αναπτυξιακά, μαθησιακά, συμπεριφορικά και συναισθηματικά.

  3. Να θυμάστε πως η δυσλεξία και τα χαρακτηριστικά που εκφράζουν τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες διαφέρουν από άτομο σε άτομο, γιατί η δυσλεξία δεν είναι αρρώστια. Δεν μπορούν να αντιμετωπιστεί με κάποιο φάρμακο. Δεν πρόκειται να φύγουν όταν το παιδί μεγαλώσει. Ωστόσο, μπορούμε με απλούς τρόπους και δουλειά να μάθουν τα παιδιά να ζουν με τις ειδικές μαθησιακές δυσκολίες.

  4. Πάνω απ’όλα πρέπει να θυμάστε ότι η υποστήριξη σας, η ενθάρρυνση και κατανόηση σας είναι πιο πολύτιμα από οποιαδήποτε εκπαίδευση που μπορεί να κάνει ή να μην κάνει γι’αυτό.

  5. Να πιστεύετε στις δυνατότητές του και να επαινείτε τις προσπάθειες του. Πρέπει να ενισχύσετε την αίσθηση ότι έχει το ίδιο προσωπικά το έλεγχο και την ευθύνη για τη ζωή του, ώστε να βιώνει τις επιτυχίες του ως αποτέλεσμα κυρίως των δικών του προσπαθειών και ικανοτήτων.

  6. Να μην το συγκρίνετε με τα άλλα παιδιά, να κατανοήσετε και να αποδεχθείτε τη διαφορετικότητα του: Αποφεύγετε την αποτυχία στο σπίτι. Έχει αρκετή στο σχολείο. Το σπίτι πρέπει να είναι ασφαλής χώρος. Μ’αυτόν τον τρόπο επικοινωνείτε στο παιδί την αποδοχή και την εκτίμησή σας, ενισχύετε την αυτοπεποίθησή του, βοηθάτε την εσωτερική του ηρεμία, το κινητοποιείτε να πετύχει περισσότερα, ενώ ενθαρρύνετε την αυτονομία του.

  7. Να παρατηρείτε το παιδί σας και να κινητοποιείστε όταν διαπιστώνετε σημάδια μεγάλου άγχους, θυμού και ματαίωσης.

  8. Οι μαθησιακές δυσκολίες συνυπάρχουν με διάφορες μορφές προβλημάτων συμπεριφοράς, κυρίως με τη ΔΕΠ/Υ, τις διαταραχές διαγωγής και την κατάθλιψη. Τα παιδιά με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες μπορεί να εμφανίζουν ταυτόχρονα και άλλες δυσκολίες όπως έλλειψη συγκέντρωσης και διάσπαση προσοχής, εκρήξεις θυμού, αδιαφορία για τη σχολική επίδοση και χαμηλή αυτοεκτίμηση.

  9. Θα έχει πολλές απογοητεύσεις, αλλά θα πρέπει να μάθει να ζει με αυτές και μπορεί να βοηθηθεί να τις αποφεύγει τις περισσότερες φορές. Χρειάζεται να δημιουργήσετε ένα περιβάλλον που ενισχύει την πεποίθηση στο παιδί ότι τα λάθη και αποτυχίες δεν είναι μόνο αποδεκτές, αλλά είναι αναμενόμενα στοιχεία της ζωής, και πρέπει να τα βλέπουμε σαν ευκαιρίες για μάθηση, δηλαδή οι αποτυχίες τους μπορεί να τα οδηγήσουν στην επιτυχία.

  10. Βοήθεια να οργανωθεί.

    1. Εγκαθιδρύστε μια ρουτίνα/πρόγραμμα γι’ αυτό και προσπαθείστε να έχει λιγότερες ενοχλήσεις. Πρέπει οι γονείς να θέτουνε κάποιους κανόνες, οι οποίοι πρέπει να εφαρμόζονται με συνέπεια.

    2. Ενθαρρύνετέ το να προχωρά σιγά.

    3. Να λέτε στα παιδιά τι να κάνουν, παρά τι να μην κάνουν. Έτσι τους δίνετε έναυσμα και κίνητρα για δράση, χωρίς να τα αποτρέπετε. Ο στόχος είναι να οικοδομήσουμε τις δυνάμεις του παιδιού, κι όχι να μεγενθύνουμε τις αδυναμίες του.

    4. Διαβάστε τους όσα περισσότερα παραμύθια και ιστορίες μπορείτε. Όταν ξεκινάτε το διάβασμα, ζητείστε τους να πουν αυτά που διάβασατε την προηγούμενη μέρα (επανάληψη), ρωτήστε τους για το τι νομίζουν ότι θα συναντήσουν παρακάτω (κρίση/πρόβλεψη), πώς θα εξελιχθεί η ιστορία.

    5. Προσπαθήστε να συσχετίζετε τα όσα μαθαίνουν με τα όσα ήδη ξέρουν και τις νέες πληροφορίες με αυτές που ήδη κατέχουν.

    6. Διαβάστε τους ποίηση και δημιουργείστε δικά σας ποιήματα με ομοιοκαταληξίες (φαντασία/ρυθμός της γλώσσας). Κάντε το να μοιάζει με ένα παιχνίδι το οποίο θα επαναλαμβάνετε συχνά.

    7. Χρησιμοποιείστε καθημερινά αντικείμενα. Ρεβίθια, φασόλια, φακές, ρύζι, ρίξτε αρκετά σ΄ένα τραπέζι και πείτε στα παιδιά να τα ξεχωρίσουν και να τα βάλουν μέσα σε αντίστοιχα χρωματιστά δοχεία (κατηγοριοποιήσεις/σύνολα). Χαράξτε ένα σχήμα σε χαρτόνι και ζητείστε τους να βάλουν σε σειρά επάνω στις γραμμές φασόλια, φακές, ρύζι. Δώστε τους ένα ψαλίδι και ζητήστε τους να κόψουν το σχήμα να το χρωματίσουν και να το κολλήσουν στο δωμάτιο τους. Κάντε το συχνά μαζί με το παιδί, διασκέδάστε μαζί του, κάντε το γελώντας.

    8. Ένα ακόμη χρήσιμο παιχνίδι είναι το γνωστό domino καθώς συσχετίζει τα σύμβολα με την αριθμητική τους αξία, την ακολουθία, την τάξη κλπ (αριθμοί/αξίες/συνδέσεις).

    9. μπορείτε να παίξετε προφορικά παιχνίδια λέξεων. Ζητείστε τους να μετρήσουν τα γράμματα από τις λέξεις που προφέρετε, να σας πουν το τρίτο, το πέμπτο γράμμα της λέξης, ρωτήστε τους τι θ’ αλλάξει σε μια λέξη αν την κάνετε στο πληθυντικό (προφορική γλωσσική επίγνωση). Μόνο να θυμάστε πως παίζετε παιχνίδι, έτσι πρέπει να είναι σύντομο και ευχάριστο ώστε να το αναζητούν.

    10. Δώστε έμφαση στις γενικές εγκυκλοπαιδικές τους γνώσεις και επεκτείνετε τα μαθήματα σε βιωματικές εμπειρίες όπου αυτό είναι εφικτό. Δώστε ευκαιρίες για οπτικοακουστική και εμπειρική/βιωματική γνώση και ενημέρωση.

    11. Πειραματιστείτε αφήνοντας τα παιδιά να μελετούν παρέα με συμμαθητές τους αν το θέλουν.

    12. Τα παιδιά αυτά χρειάζονται να αμείβονται πιο συχνά, και με συνέπεια. Τόσο οι κοινωνικοί ενισχυτές (επιδοκιμασία), όσο και οι υλικές αμοιβές (παιχνίδια, ιδιαίτερη μεταχείριση και προνόμια) είναι καλό να προσφέρονται σε μεγαλύτερο βαθμό κάθε φορά που το παιδί συνεργάζεται ή έχει κάποια επιτυχία.

  11. Μη υπερφορτώνετε το πρόγραμμά τους και προσπαθήστε να κρατάτε κάποια ισορροπία στο χρόνο και τις ασχολίες τους. Χωρίστε τις έτσι ώστε να υπάρχουν εναλλαγές και διαλείμματα αλλά και να αφήνουν την αίσθηση της ολοκλήρωσης σε ότι κάνουν.

  12. Να είστε ευέλικτοι και με την συζήτηση να επιλέγετε μαζί νέους τρόπους ή παραλλαγές αυτών που ήδη χρησιμοποιείτε ώστε να έχετε καλύτερη επικοινωνία αλλά και αποτελέσματα.

  13. Να απευθύνεστε στους ειδικούς και να ενημερώνεστε αναλυτικά για τις δυσκολίες του παιδιού σας, το είδος του ειδικού παιδαγωγικού προγράμματος παρέμβασης που θα ακολουθηθεί και τις μεθόδους που θα εφαρμοστούν.

    1. Μπορείτε να προσπαθήσετε να παρέχετε, κατά τη διάρκεια της αξιολόγησης, πολλές και χρήσιμες πληροφορίες για το ιστορικό και τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του παιδιού. Άλλωστε, γι’ αυτόν το λόγο οι ψυχολόγοι επιδιώκουν να συναντήσουν τους γονείς των παιδιών πριν από την αξιολόγηση των δυνατοτήτων και των δυσκολιών του παιδιού και να διεξάγουν μία συνέντευξη μαζί τους, ώστε να έχουν μία πρώτη εικόνα για αυτό αλλά και για το οικογενειακό περιβάλλον του.

    2. Επιπλέον θα πρέπει να ακολουθείτε με συνέπεια τις οδηγίες των ειδικών για στήριξη του προγράμματος στο σπίτι, συμβάλλοντας έτσι σε μια συντονισμένη προσπάθεια εξέλιξης του παιδιού.

    3. Τα περισσότερα προγράμματα αποκατάστασης διαρκούν από ένα μέχρι και τρία χρόνια. Προϋπόθεση επιτυχίας των, η συνέπεια στην παρακολούθηση. Τυχόν διακοπή τους ενδέχεται να δημιουργήσει μεγαλύτερα προβλήματα στο παιδί

    4. Η τυχόν στασιμότητα της σχολικής επίδοσης του παιδιού ή η σχολική αποτυχία μπορεί να θεωρηθεί από τους γονείς προσωπική τους αποτυχία. Τότε είναι αναγκαίο η θεραπευτική προσέγγιση να απευθύνεται όχι μόνο στο παιδί αλλά σε ολόκληρη την οικογένεια. Καλό είναι, λοιπόν, να υπάρχει συνεχής ανατροφοδότηση και συνεργασία των ειδικών προς τους γονείς.

  14. Να παρέχουν στο παιδί ευκαιρίες για εξωσχολικές δραστηριότητες, ώστε το παιδί να ανακαλύψει τα ταλέντα του, βρίσκοντας διεξόδους επιβράβευσης και χαράς.

    1. Ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλεϊ, τέννις κλπ. Παίξτε μαζί τους, όσο πιο συχνά μπορείτε, με υπομονή. Τους βοηθάτε να συντονίσουν την σκέψη με την κίνηση. Επιδιώξτε συγκεκριμένες κινήσεις-αντιδράσεις, επαναλάβετε ξανά και ξανά την ίδια κίνηση/δράση, μέχρι που να καταλάβετε ότι έχει ενεργοποιηθεί ο “αυτόματος μηχανισμός αντίδρασης” σε σημείο που να πει ότι βαρέθηκε συνέχεια το ίδιο.

    2. Γράψτε τα παιδιά σας σε μία σχολή καράτε, judo, πολεμικών τεχνών… βοηθούν ακόμα περισσότερο στο συντονισμό και το έλεγχο των κινήσεων και των άκρων τους. Ενώ μαθαίνουν την ομαδικότητα, την πειθαρχία, τον σεβασμό σε κάποιον άλλο, την ιεραρχία. Ενθαρρύνετέ τα να πάνε σε κάποια σχολή χορού. Στο χορό και στα αθλήματα μπορούν να εκτονώσουν την συσσωρευμένη ενέργεια με εποικοδομητικό τρόπο. Αν δείτε όμως ότι ανταποκρίνονται αρνητικά σταματήστε τα αμέσως.

    3. Παίξτε μαζί σκάκι, μάθετέ τους τις κινήσεις. Θα πρέπει να επαναλαμβάνετε ξανά και ξανά τις κινήσεις που κάνουν τα πιόνια ώστε να τις μάθουν καλά. Ρωτάτε τους αν τις θυμούνται, ζητείστε τους να σας διορθώνουν όταν κάνετε εσείς λάθη.

  15. Καθώς το παιδί μεγαλώνει (Γυμνάσιο – Λύκειο), καλό είναι σιγά – σιγά να αποσύρονται από δίπλα του κατά την διάρκεια της μελέτης και το παιδί να δέχεται την σωστή βοήθεια μόνο από ειδικούς. Σκοπός είναι το παιδί, παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, να αυτονομηθεί και να μάθει να διαχειρίζεται μόνο του τις υποχρεώσεις του.

  16. Στο γυμνάσιο, σημαντικό ρόλο παίζει η προσωπική σχέση εκτίμησης και σεβασμού του προσώπου, και γι αυτό θα πρέπει ν’ αναζητάτε την απόλυτη αποδοχή των παιδιών. ‘Οσον αφορά την δική σας συμμετοχή, βοηθήστε τα με την οργάνωση του διαβάσματος,του προγράμματος και των πραγμάτων τους. Δίνοντας ιδέες και προτείνοντας πιθανές λύσεις , προσπαθήστε να συμμετάσχετε και όχι να επεμβαίνετε.

  17. Τα παιδιά στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο χρειάζονται να εκφραστούν, ,πρέπει να εκδηλώσουν την δημιουργικότητα τους, να διοχετεύσουν την περίσσια ενέργεια τους και πάνω απ όλα πρέπει να νιώσουν σημαντικά για τους άλλους γύρω τους, ότι προσφέρουν, ότι τα καταφέρνουν, ότι μπορούν να ξεχωρίσουν. Βρείτε λοιπόν σε τι είναι καλοί, τι τους αρέσει να κάνουν και στηρίξτε τους. Αφού εξασφαλίσετε ότι κάνουν κάτι που τους αρέσει πολύ και τα καταφέρνουν το επόμενο βήμα είναι η συζήτηση.

  18. Δημιουργήστε το υπόβαθρο ώστε να μπορούν να σας εμπιστεύονται τα προβλήματά τους και σαν φίλοι οδηγήστε τους ν’ ανακαλύπτουν διεξόδους κι εναλλακτικές λύσεις σ΄ αυτά.

  19. Στη Β τάξη του Γυμνασίου καλό είναι να επισκεφτείτε μαζί με το παιδί ένα ειδικό για επαγγελματικό προσανατολισμό. Πρέπει να δουν τις δεξιότητές τους, τα μονοπάτια που ανοίγονται μπροστά τους και να αποφασίσουν προς ποια κατεύθυνση θα βαδίσουν.

  20. Η κοινωνικότητα του παιδιού θα καθορίσει τελικά σε μεγάλο βαθμό την αυτοπεποίθησή του, τις φιλίες του, και την προσαρμογή του στη σχολική ζωή. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι οι κοινωνικές δεξιότητες του παιδιού θα καθορίσουν την επιτυχία του και την προσαρμογή του στη ενήλικη ζωή του.

  21. Τέλος, πρέπει να μαθαίνετε τα δικαιώματά σας σαν γονείς και τα καθήκοντα των εκπαιδευτικών αρχών.

    1. Δημιουργήστε καλές σχέσεις γονέων και δασκάλων.

    2. Εγκαθιδρύστε ένα δίκτυο επικοινωνίας με το σχολείο και συνεχίστε το.

    3. Αν ένας νέος δάσκαλος φτάσει στο σχολείο, πηγαίνετε να τον γνωρίσετε.

    4. Μην υποθέσετε ότι οι εκθέσεις και οι πληροφορίες αυτόματα θα περάσουν στον καθένα που τις χρειάζεται. Ευγενικά σιγουρευτείτε ότι τις έχουν πάρει.

    5. ελάτε σε επαφή με άλλους γονείς παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες και συλλέξτε εμπειρίες. Υπάρχουν σύλλογοι γι’ αυτό.

 

Ζήτηση της Online συμβουλευτικής! άρθρο της “Καθημερινής”

online - τηλεφωνικήόταν το σύμπαν συνωμοτεί και οι ιδέες ωριμάζουν, και η απεχθής “Καθημερινή”, είχε άρθρο το σάββατο 19/3 για την εξάπλωση της online συμβουλευτικής και ψυχολογικής υποστήριξης μέσω skype…

 

Μεγάλη η ζήτηση της online συμβουλευτικής

 Η κρίση εντείνει την ανάγκη ψυχολογικής στήριξης 
Οι συνεδρίες μέσω Skype, «σανίδα σωτηρίας» για πολλούς

Της Λινας Γιανναρου

Η κωμόπολη που ζει είναι όμορφη, δεν την αλλάζει με καμία. Η ζωή στην Αθήνα της φαίνεται αδιανόητη, κάθε φορά που την επισκέπτεται, συνήθως για να συναντήσει συγγενείς, άντε και για κανένα καλό θέατρο, πνίγεται. Κλείνει τον θόρυβο απ’ έξω και αρμενίζει πίσω στην κουνιστή πολυθρόνα της βεράντας της, με θέα τις πορτοκαλιές. Μια φορά μόνο ευχήθηκε να ζούσε σε μεγαλούπολη. Οταν στα 40 της, ξαφνικά, οι μέρες της άρχισαν να σκιάζονται από μια περίεργη μελαγχολία. Είχε όμως γελάσει με την καρδιά της όταν η κολλητή από το Λονδίνο της είχε συστήσει να δει «κάποιον». Τι κάποιον; Ψυχολόγο; Εδώ; Να μας πάρουν με τις πέτρες; Περασμένα ξεχασμένα. Σήμερα η Χριστίνα έχει ξαναβρεί τον εαυτό της και έχει ανακτήσει την αγάπη της για τη ζωή – και τα κατάφερε χωρίς να γίνει «στόχος» στη μικρή κοινωνία. «Ας είναι καλά το skype», θα πει στην «Κ».

Η διαδικτυακή συμβουλευτική έχει ξεκινήσει εδώ και αρκετά χρόνια στη χώρα μας. Σήμερα όμως τείνει να παγιωθεί ως πρακτική. Με την οικονομική συγκυρία να έχει εντείνει την ανάγκη μας για ψυχολογική υποστήριξη και τη ζωή, ταυτόχρονα, να τρέχει πιο γρήγορα από ποτέ, το internet έχει εξελιχθεί στη σανίδα σωτηρίας από την οποία πιάνονται θεραπευτές και θεραπευόμενοι. Το skype δε, το γνωστό πρόγραμμα βιντεοκλήσης, φαίνεται ότι αποτελεί μια αξιοπρεπή εναλλακτική της «κανονικής» συνεδρίας.

«Η ζήτηση για διαδικτυακή συμβουλευτική είναι μεγάλη», λέει στην «Κ» η ψυχοθεραπεύτρια κ. Ροζάν Καλλινίκου, η οποία δουλεύει και μέσω Ιντερνετ εδώ και περίπου δύο χρόνια. «Επιλέγεται κυρίως από ανθρώπους που μένουν στην επαρχία και δεν θέλουν να μαθευτεί ότι βλέπουν ψυχολόγο, από ανθρώπους με κινητικά προβλήματα, από άλλους που ενδεχομένως μετακόμισαν στο εξωτερικό και επιθυμούν να συνεχίσουν τις συνεδρίες ή ακόμα και από ανθρώπους που πάσχουν από αγοραφοβία ή κρίσεις πανικού και δεν μετακινούνται από το σπίτι». Ομως, αποτελεί λύση και σε έκτακτες περιπτώσεις. «Για παράδειγμα, υπήρχαν θεραπευόμενοι που αποκλείστηκαν από τα χιόνια και για να μη χάσουν τη συνεδρία, την ολοκλήρωσαν μέσω skype». Οπως σημειώνει, η ανταπόκριση είναι θετική. «Βρίσκουν παρηγορητική τη μέθοδο, τους ανακουφίζει ενώ παράλληλα βρίσκονται στην ασφάλεια του σπιτιού τους». Οπως λέει, μάλιστα, είναι πολλοί εκείνοι που την έχουν προσεγγίσει ακριβώς λόγω της δυνατότητας συνεδρίας εξ αποστάσεως.

Φυσική επαφή

Πάντως, παρότι αναγνωρίζουν την ανάγκη προσαρμογής στην εποχή, που επιβάλει και την καταφυγή στα νέα μέσα, οι ειδικοί παραμένουν παραδοσιακοί. «Οχι, δεν είναι από τις αγαπημένες μου μεθόδους», παραδέχεται η κ. Καλλινίκου. «Τουλάχιστον όμως είναι καλύτερο από τις τηλεφωνικές συνεδρίες, διότι μπορείς να έχεις οπτική επαφή με τον άλλον. Στην ψυχοθεραπεία είναι κρίσιμο να παρατηρείς τις αντιδράσεις του ανθρώπου που έχεις απέναντί σου, το πώς τοποθετείται στον χώρο, πώς κάθεται, τις κινήσεις του. Με το τηλέφωνο, μόνο την αλλαγή της χροιάς στη φωνή μπορείς να χρησιμοποιήσεις. Σε κάθε περίπτωση όμως, είναι προτιμότερη η φυσική επαφή. Η παρεμβολή της οθόνης κάνει “θολή” την εικόνα και του θεραπευτή και του θεραπευόμενου. Δεν μπορείς να έχεις ολοκληρωμένη άποψη». Γι’ αυτό και όπως τονίζει η Διαδικτυακή Συμβουλευτική δεν ενδείκνυται για ανθρώπους με αυτοκτονικές τάσεις ή βαριά ψυχοπαθολογία.

Το βέβαιο είναι πάντως ότι η διαδικτυακή συμβουλευτική παρέχεται πλέον από πολλούς Ελληνες θεραπευτές (ένα απλό google search θα αποδώσει καρπούς για τους ενδιαφερόμενους), οι οποίοι τονίζουν ότι και αυτή η διαδικασία διέπεται από τις αρχές δεοντολογίας του επαγγέλματος και φυσικά τις διατάξεις περί απορρήτου. Η Διεθνής Εταιρεία της Ψυχικής Υγείας στο Διαδίκτυο (International Society for Mental Health On Line) έχει μάλιστα θέσει συγκεκριμένες κατευθυντήριες γραμμές για τους επαγγελματίες του κλάδου, με στόχο την προστασία του κοινού. Είναι προφανές ότι σε μια τέτοιου είδους διαδικασία εγκυμονεί ο κίνδυνος παραβίασης του απορρήτου με υπαιτιότητα τρίτου (μετά από επίθεση χάκερ για παράδειγμα) ή από απλό λάθος (την αποστολή, π.χ., μηνυμάτων σε άλλη διεύθυνση).

Από ανάγκη, όχι πολυτέλεια

Από το σπίτι ή από κοντά, το σίγουρο είναι ότι οι Ελληνες τρέχουν σήμερα στον ψυχολόγο. Μπορεί να έχουν μειώσει τον αριθμό των μηνιαίων συνεδριών, λόγω κόστους, όμως η διακοπή της θεραπείας δεν αποτελεί εναλλακτική. «Οσοι πηγαίνουν σήμερα σε ψυχολόγο πηγαίνουν από ανάγκη», αναφέρει στην «Κ» η ψυχοθεραπεύτρια κ. Ροζάν Καλλινίκου. «Οχι από πολυτέλεια».

Οπως αναμενόταν, η οικονομική κρίση έχει οδηγήσει πολλούς άντρες στο ντιβάνι. «Το κύριο άγχος τους είναι το πώς θα συντηρήσουν την οικογένειά τους στη δύσκολη αυτή συγκυρία». Συνήθεις αιτίες για τους άνδρες είναι επίσης η χαμηλή αυτοπεποίθηση, η ανικανότητα προσέγγισης του άλλου μέσω συναισθημάτων κ.ά. Οι γυναίκες φαίνεται ότι υποφέρουν κυρίως από μελαγχολία, χαμηλή αυτοεκτίμηση, κρίσεις πανικού και στις μεγαλύτερες ηλικίες ο φόβος του θανάτου.

«Αυτό που έχω παρατηρήσει όμως, ανεξαρτήτως φύλου, είναι η μοναξιά. Η μοναξιά φαίνεται ότι χτυπά ανεξέλεγκτα -οι άνθρωποι δυσκολεύονται να διατηρήσουν τις σχέσεις τους, όχι μόνο τις ερωτικές, μα ακόμα και τις φιλικές», καταλήγει η κ. Καλλινίκου.

Νέα Υπηρεσία: Online Συμβουλευτική & Ψυχολογική Υποστήριξη

Η διεύρυνση της χρήσης των τηλεματικών μέσων επικοινωνίας (sms, irc, video-chat, skype, web-conferencing, etc) δημιουργεί νέες συνθήκες για τη ζωή όλων μας, είτε στην εργασία, είτε στον ελεύθερο χρόνο. Οι νέες αυτές συνθήκες έχουν μεταβάλλει τον τρόπο που αναζητούμε την επικοινωνία με τους “άλλους” της ζωής μας, έχουν πολλαπλασιαστεί οι δυνατοί τρόποι με τους οποίους (δια)συνδεόμαστε και ερχόμαστε “κοντά”. Αυτή η νέα συνθήκη της εκτεταμένης χρήσης του διαδικτύου έχει ήδη αλλάξει τις ζωές μας.

 

Στο επίπεδο της δουλειάς που κάνουμε, σίγουρα συντελεί στην βελτίωση της πρόσβασης στην ψυχολογική υποστήριξη για πολλές κατηγορίες πληθυσμού:

  • άτομα σε μακρινά νησιά/κλειστές κοινωνίες, 
  • φοιτητές/τριες στο εξωτερικό, 
  • εργαζόμενες/οι στο εξωτερικό, 
  • άτομα με δυσκολίες μετακίνησης

Λαμβάνοντας υπόψη αυτές συνθήκες, συστηματοποιούμε την αξιοποίηση των πολλαπλών εργαλείων τηλε-επικοινωνίας στην συμβουλευτική πράξη.

Προσφέρεται το ακόλουθο πρόγραμμα:

3 συνεδρίες online συμβουλευτικής (55λ) σε καθορισμένα χρονικά διαστήματα.

με συνολική αμοιβή 100 ευρώ 

Τρόποι Συνεδρίας:

  • chat: γραπτή επικοινωνία (συγχρονική) με τη χρήση των μέσων του msn, meebo, gmail, skype (ανάλογα ποια χρησιμοποιεί και είναι εξοικειωμένος ο πελάτης)
  • video-conferenceskype
  • τηλέφωνο: με την κλήση στους αριθμούς του γραφείου 210-6891011 – 6981714143
  • VO.IPskype
  • Skype Me™!

Για να προγραμματίσουμε τις συνεδρίες, θα πρέπει απαραίτητα να προκαταβάλετε το ποσό με έναν από τους 2 τρόπους που περιγράφονται παρακάτω, και να αποστείλετε τα στοιχεία πληρωμής με e-mail στο info παπάκι gkesisoglou . gr ή τηλεφωνικά στους αριθμού 210-6891011 – 6981714143, ώστε να γίνει επιβεβαίωση και κλείσιμο τηλεφωνικής ή online συνάντησης. 

Σε κάθε περίπτωση, τα προσωπικά στοιχεία σας που θα περιέλθουν στη διάθεσή μας θεωρούνται απόρρητα.

Τρόποι Πληρωμής:

Προκαταβολή του ποσού:

Α) με τραπεζική κατάθεση (αντικαταβολή ή web banking)

Β) Paypal με τη χρήση πιστωτικών καρτών στον χρήστη giorgoskess

για περισσότερες πληροφορίες, ως προς τους τρόπους πληρωμής και την διεξαγωγή των συνεδριών, μπορείτε να δείτε την σχετική σελίδα.